Πριν περίπου 12 χρόνια, τελειώνοντας το λύκειο, κάπου σε μια συζήτηση με τις κολλητές συμμαθήτριες, φανταζόμασταν και αναρωτιόμασταν πως θα είναι αυτά τα μακρινά 30. Πέρασαν τα χρόνια, πολλές καλές και άσχημες εμπειρίες προσθέτονταν σε αυτό το βιβλίο (που κάποια στιγμή θα το γράψω διότι έχει αρκετό γέλιο!!!)...
Η φαντασία μου η πλανεύτρα, να ξέρεις, έλεγε, πως θα έχω παντρευτεί και σίγουρα θα έχω χωρίσει (μιας και δε φημιζόμουν για την ιδιαίτερη σταθερότητα αν όχι ανεκτικότητα μου) και πως δύσκολα θα έχω και κάνα παιδί..
.jpg)
Και φτάσαμε στο σήμερα, μια περίοδο που λίγοι φανταζόμασταν πως θα περάσουμε καθώς η οικονομική δυσπραγία μας έχει κατασπαράξει το γέλιο και τα όνειρα ξεθωριάζουν ολοένα και περισσότερο με αυτά τα αναθεματισμένα χαράτσια!
Να σου πω, δυσκολεύομαι να πω πως είμαι σήμερα 30. Δε μπορώ να στο εξηγήσω. Είναι που μερικά από εκείνα τα όνειρα εξαφανίστηκαν από το πλάνο, είναι που αντικαταστάθηκαν με άλλα, είναι ο συμβιβασμός που προέκυψε με τα χρόνια σε διάφορες καταστάσεις, είναι που είναι τετράγωνες αυτές οι τυρόπιτες...
Μη με κοροϊδεύεις, το ιδιαίτερο μυαλό μου δεν αντιλαμβάνεται την πλήρωση των χρόνων και αρνείται να δεχτεί πως πρέπει, ή , πως μεγαλώνει!
Θέλω λοιπόν να σου πω, πως σήμερα είναι μια ευτυχισμένη πλέον μέρα, γιατί μπορεί όπως είπαμε μερικά όνειρα- απραγματοποίητα- να λεκιάστηκαν, αλλά τα νέα όνειρα, αυτά που έχω πια, είναι γεμάτα χαρούμενες φωνές και αγάπη!
http://youtu.be/N_KEYhbAuE8
Οφείλω πολλά αν όχι όλα σε αυτόν που με ανέχεται και σε αυτούς που είναι δίπλα μου και με αγαπούν με αγάπη μοναδική.
Υ.Γ. Αααααα και να μην ξεχάσω, η τύχη δεν είναι ένα απλό κοκαλάκι νυχτερίδας που ή το έχεις ή όχι, είναι η δύναμη που έχεις μέσα σου και που ότι μα ότι και αν επιθυμήσεις, το αποκτάς!! (βλέπε εμένα!!)
