10 Δεκεμβρίου 2012

10 Δεκεμβρίου 2012

Άνοιξα τα μάτια μου με ένα ωραίο συναίσθημα. Φώς μπαίνει από το παράθυρο, ω ναι…. έχει ήλιο. Λίγο κρυώνω, ας βάλω γρήγορα μια ζακέτα. Κοιτάζω τον καθρέφτη… λες σήμερα να είναι η τυχερή μου μέρα, πέρασε μια γρήγορη σκέψη από το μυαλό μου. Ντύνομαι, ωχ η ώρα πέρασε, άραγε μπορώ να φάω ή να πιω κάτι, αμαν, ξέχασα να ρωτήσω, τώρα ποιον να ρωτήσω… έτσι όπως τα έκανα που δε λέω τίποτα σε κανέναν καλά να πάθω. Ξανακοιτάζω το ρολόι… άντε κάνε λίγο πιο γρήγορα μωρέ!!

-«Ναι ναι καλημέρα. Όλα καλά. Εδώ ετοιμάζομαι να πάω μια βόλτα… ε να περπατήσω μωρέ, ξέρεις. Δε ξέρω τι θα φτιάξω… θα σε πάρω μετά», …αμάν και αυτός τώρα που βιάζομαι με πήρε τηλέφωνο;; Με μύρισε;;;

Κάτσε μέχρι να έρθει το ασανσέρ, θα προλάβω να κλειδώσω και να βάλω τα παπούτσια μου;… μα γιατί πάντα το κάνω αυτό; Πάντα να διαγωνίζομαι με τον εαυτό μου;; Πόσο χαζή πια;;;

Τελικά έχει λίγο περισσότερο κρύο. Καλά που σκέφτηκα να βάλω αυτό το κασκόλ. Η φόρμα μου είναι λίγο μεγάλη; Με ενοχλούν τα αθλητικά, μήπως να πάρω καινούργια;

Αμάνννννννν…έχει παρκάρει το αυτοκίνητο του πίσω από το δικό μου. Αμάν ρε αγάπη μου βαλτός είσαι και εσύ; αμαν…τώρα πως θα φύγω; Είναι δυνατόν να μου συμβαίνει αυτό τώρα;;; Σκέψου γρήγορα λύση. Κλειδιά δεν έχω…άρα ξανά επάνω να βρεις άλλη λύση.

Σίγουρα στον Χρυσό Οδηγό θα βρω. Ναι ναι βρήκα.

-«Μπορώ να έρθω τώρα; Α τέλεια. Έρχομαι αμέσως!»… ευτυχώς είναι κοντά. Άντε πάλι κάτω.

Σχεδόν τρέχω, δεν περπατάω, τελικά τόσο κρύο έχει αλλά εγώ ζεσταίνομαι. Πώς γίνεται; Απορώ! Τέλεια, μόνο 15 λεπτά μου πήρε…χαχαχαχα..αν είχα άλλη δουλειά να κάνω, δε θα έφτανα ούτε σε 30..αλλά τι συγκρίνω..;;

-« Σας ευχαριστώ. Θα με πάρετε πότε; Αααα… σήμερα, μάλλον, ναι τέλεια. Σας ευχαριστώ και πάλι. Θα σας ξαναδώ».

Πάλι στο κρύο, τώρα κρυώνω, μα να  τρέχω για να έρθω, μα ποια είμαι. Τελικά, τίποτα δεν ήταν. Έχει παγώσει η μύτη μου; Ναι έχει παγώσει. Πάλι τρέχει η μύτη μου. Πότε θα μου φύγει αυτό το κρύωμα; Με έπρηξε, πάρε και πάρε φάρμακο. Δε θέλω ρε παιδί μου φάρμακο. Θα μου περάσει. Καλά που είπα ψέματα πως πήρα πολλά depon χθες. Καλά που δεν το έλεγξε. Με έχει τρελάνει και αυτή η μέση μου. Λες να έπαθα κανένα τράβηγμα στη γιόγκα; Θα τη βρίσω τη δασκάλα. Αυτή θα φταίει.

Χμ…. ανοιχτή είναι η εκκλησία. Ας ανάψω ένα κεράκι. Ειρωνεία… ποτέ δεν ήμουν θρήσκα και τώρα το θυμήθηκα. Εντάξει… κακό δεν είναι.  Αχ όλοι να είμαστε γεροί. Όλοι και να έρθουν όλα καλά.

Τίποτα δεν έχει η τηλεόραση. Μα τι έχει η μέση μου; Καλά που με πήρε η μαμά μου και μίλησα λιγάκι και ξεχάστηκα. Πώς πέρασε η ώρα; Σε λίγο θα έρθει και εκείνος από τη δουλειά.

Ας μαγειρέψω κάτι καλό.Μυρίζει όλο το σπίτι από το φαγητό.

-«Πολύ ωραίο το φαγητό. Φούσκωσα πάλι, έλα να κάτσουμε να σου πω τι έγινε σήμερα στη δουλειά».

«Ναι ναι ναι»…τι μου λέει; Δεν ακούω τίποτα. «Ναι ναι ναι»…πάλι χαζεύω.Ο κακομοίρης μου λέει τον πόνο του για τη δουλειά του και πάλι κάνω πως τον ακούω. Πονάει και αυτή η μέση μου…

Αμάν…ξέχασα το κινητό μου μέσα. Ωχ νομίζω το ακούω να χτυπάει. Τρέχα μήπως είναι αυτή. Ας κλείσω την πόρτα μην ακούγομαι.

-«Ναι, ναι, εγώ είμαι. Καλά εσείς; Τι; Βγήκαν; Και; Και τι σημαίνει αυτό; Είμαι; Είμαι έγκυος;;;;;; Αχ…σας σας ευχαριστώ τόσο πολύ. Ναι θα περάσω να πάρω τα αποτελέσματα.»

Χαιδεύω την κοιλιά μου…τώρα;;; Τώρα σταμάτα να κλαίς..πρέπει να του το πεις..Πρέπει να κάνω έκπληξη…αχ ήθελα να του κάνω έκπληξη…γιατί δεν πήγα να πάρω εκείνα τα παιδικά παπουτσάκια όταν τα θυμήθηκα προχθες;

-«Μα τι έγινε; Γιατί είσαι έτσι;»…

-«Να σου πω…κάποιος έρχεται…»

-«Ποιος καλέ;»

Χαιδεύω  πάλι την κοιλιά μου…και του δείχνω αυτήν την κίνηση με πιο πολλά δάκρυα…

10 Δεκεμβρίου 2013

Όπως κατάλαβες…έχει περάσει ένας χρόνος…και πλέον, αυτός που περιμέναμε....ήρθε. Μάλλον εκείνη η κάρτα προς τον Άη Βασίλη που  είχα γράψει εκείνα τα Χριστούγεννα, εισακούστηκε!!

Σου εύχομαι να έχεις την ίδια τύχη, ευτυχία..γιατί η ευτυχία δεν περιγράφεται ότι κι αν σου γράφω..ότι κι αν σου πω..δυο μάτια μας κοιτούν πια και η καρδιά και το μυαλό, ξεχνά ότι βάσανο ή έγνοια έχει.

Ο κόσμος είναι καλύτερος πια..

Αυτός ο χοντρός ασπρομάλλης με το σάκο.

Αυτός ο χοντρός ασπρομάλλης που λες τα κάνει όλα, αυτός και τα δώρα του που μου παίρνουν τα μυαλά. Δε σ' έχω ξεχάσει όλο αυτόν τον καιρό και συχνά πυκνά σε σκέφτομαι, αλλά όπως ξέρεις οι υποχρεώσεις μου, πλήθυναν!!

Συζητώντας με τον εαυτό μου σε μια στιγμή κάπου στα χαράματα ( μη σου κάνει εντύπωση, ούτε ότι συζητάω με τον εαυτό μου, ούτε ότι ήταν χαράματα), εκεί που είμαι στη φάση λίγο ξύπνια, λίγο κοιμισμένη και προσπαθώ με απίστευτη επιμονή να κλείσω όλα τα παράθυρα του μυαλού μου για να κάνει και αυτός ο έρμος ο εγκέφαλος ένα format, θυμήθηκα ότι αυτός ο χοντρός κυριούλης, αυτός με την άσπρη γενειάδα ντε, είναι καλός τελικά!

Νομίζω πρέπει να ήμουν πολύ μικρή, όταν έκανα την κοιμισμένη ένα βράδυ που είχαμε ρεβεγιόν στο σπίτι μας και τελικά, κρυφοκοιτώντας, βρήκα ότι αυτός ο χοντρός κυριούλης, είχε καστανή γενειάδα στη δική μου περίπτωση και δεν ήταν άλλος από τον μπαμπά μου. Από τότε, ντύθηκα αλλά και σκαρφάλωσα (ω ναι!) σε ένα μπαλκόνι, σαν άλλος Άγιος Βασίλης, για τον μικρό μου αδερφό. Πολύ πετυχημένη αμφίεση...λυπάμαι δεν κρατήσαμε φωτογραφικά ντοκουμέντα...όχι τίποτα άλλο, ο μικρός μου αδερφός, είχε δει και το έλκηθρο με αυτή την παιδική φαντασία που τον διακατείχε! Μετά απο τόσα χρόνια λοιπόν, πιστεύω πως υπάρχει κάπου εκεί μακριά αυτός ο Άγιος και πως αν του ζητήσεις με πολύ επιμονή το δώρο σου, θα στο φέρει...μπορεί όχι απο το τζάκι, αν δεν έχεις, αλλά απο την ψησταριά, όπως είχε πει ο μικρός Αλέξανδρος (παιδικός συνειρμός φωτιάς στο ένα, φωτιάς και στο άλλο).

Πέρσι λοιπόν, είχα φάει ένα κόλλημα, να στολίσω οπωσδήποτε νωρίτερα απο τον Δεκέμβριο. Ο καημένος ο έτερος Καππαδόκης, με βοήθησε είχε δεν είχε μιας και ...φαντάζομαι...δεν ήθελε να ακούει τη μουρμούρα μου. Ένα χρόνο πριν, σαν σήμερα, έγραψα και το γράμμα μου προς τον Άη Βασίλη. 

Μπορείς να φανταστείς ότι μου έφερε το δώρο μου ...;;;;;;



Συνεχίζεται...

Αμνησία κατ' επιλογήν!!

Και ο χρόνος εδώ και μήνες έχει παγώσει...

Τα πάνω κάτω ήρθαν, τυφώνες, καταιγίδες, νέες ακραίες πολιτικές καταστάσεις, αλλαγή οικονομικών συνθηκών, όχι μόνο των δίπλα, αλλά και εμού του ιδίου που λένε...

Δυσκολεύομαι να θυμηθώ, πότε νευρίασα τελευταία φορά, πότε είπα δεν αντέχω άλλο, πότε αγανάκτησα με αυτόν που οδηγεί σαν ρομπότ δίπλα μου και που ελάχιστα απέχει από το τρακάρισμα, δυσκολεύομαι να θυμηθώ, πότε είπα κακία για άνθρωπο (ίσως αυτό αν πιεστώ να το θυμηθώ...μμμ), δυσκολεύομαι να θυμηθώ μια μέρα που δε χαμογέλασα και που δεν ευχαρίστησα τις συμπαντικές δυνάμεις για την γαλήνη αλλά και την ηρεμία που αισθάνομαι...

Έχουν περάσει μήνες και συνεχίζω να βλέπω ειδήσεις ή να διαβάζω ιστοσελίδες με το ίδιο αμείωτο ενδιαφέρον, αλλά δεν με επηρεάζουν, λες και έχω μπει σε μια γυάλα..ναι αυτό είναι, έχω μπει σε μια γυάλα και κάνω delete αμέσως σε ότι ακούω το οποίο μπορεί να με επηρεάσει αρνητικά και κατά συνέπεια και σένα..

Σκαλίζω τις φωτογραφίες διακοπών των περασμένων χρόνων και ξέρω ότι για πολλούς λόγους δεν θα ξαναβρεθώ στην ίδια κατάσταση, αγουροξυπνημένη κατά τις 2 το μεσημέρι, τρέχοντας να πάω για μπάνιο, μεσημεριανή σιέστα κάτω απο κανένα δέντρο που έχει αρκετή σκιά, βραδυνά κοκτέϊλ, ακόμα και μπύρες στη θάλασσα...Αν εξαιρέσουμε ότι λεφτά δεν έχουμε, δεν έχουμε και την ίδια μεταεφηβική ανοσία στο χρόνο, στις σχέσεις αλλά και στις στιγμές..


Που λες, έχει παγώσει ο χρόνος μήνες τώρα, σήμερα αυτό σκεφτόμουν και αναρωτήθηκα πως τα κατάφερα, πως κατάφερα να μη με νοιάζει τίποτα για το σήμερα και το μόνο που έχω, είναι να περιμένω εκείνο το αύριο που θα συναντηθούμε, δεν είναι αγάπη ερωτική, δεν είναι αγάπη φιλική, είναι ίσως κάτι περισσότερο..

Οι αρνητικές σκέψεις μόνο κάτι βράδια με κατακλύζουν και κουνάω πέρα δώθε το κεφάλι μου για να επανέλθω στην νιρβάνα, ναι καλά διάβασες, picture this κανονικά και θα γελάσεις και εσύ με το θέαμα...

Θα μου πεις, σαν πολύ φιλοσοφία δεν πέφτει, πέφτει πως δεν πέφτει, αλλά ξέρεις, είναι δύσκολο και εύκολο μαζί να με κρίνεις για την στάση μου τώρα, δε με πειράζει, όπως είπαμε εγώ είμαι αλλού σε άλλον πλανήτη, όταν θα βρεθείς εδώ θα δεις πως είναι να ξεχνάς στιγμές, υποχρεώσεις, δηλώσεις...είναι σαν να έχεις Αλτσχάϊμερ και να το επιλέγεις..


Ελάχιστα θα παραμείνουν ίδια σύντομα και "όλα είναι στο μυαλό σου", μου λένε, αλλά ξέρεις και ξέρω ότι χωρίς εσένα βήμα δε θα κάνω και πως η ζωή μου θα γεμίζει με στιγμές σου, μια καταδίκη γλυκιά, μια καταδίκη που ζήτησα από τον δικαστή και που ο συγκατηγορούμενος μου επέλεξε να "φυλακιστεί" μαζί μου...σαν δέσιμο με αόρατη κλωστή που θα την υφαίνω συνεχώς σαν αράχνη μη και κοπεί..

Πόσο ωραίο είναι αυτό το ΕΜΕΙΣ...όταν μπαίνει πάνω από αυτό το ΕΓΩ..

Άντε λόγω της ημέρας...

Πριν περίπου 12 χρόνια, τελειώνοντας το λύκειο, κάπου σε μια συζήτηση με τις κολλητές συμμαθήτριες, φανταζόμασταν και αναρωτιόμασταν πως θα είναι αυτά τα μακρινά 30. Πέρασαν τα χρόνια, πολλές καλές και άσχημες εμπειρίες προσθέτονταν σε αυτό το βιβλίο (που κάποια στιγμή θα το γράψω διότι έχει αρκετό γέλιο!!!)...

Η φαντασία μου η πλανεύτρα, να ξέρεις, έλεγε, πως θα έχω παντρευτεί και σίγουρα θα έχω χωρίσει (μιας και δε φημιζόμουν για την ιδιαίτερη σταθερότητα αν όχι ανεκτικότητα μου) και πως δύσκολα θα έχω και κάνα παιδί..

Και φτάσαμε στο σήμερα, μια περίοδο που λίγοι φανταζόμασταν πως θα περάσουμε καθώς η οικονομική δυσπραγία μας έχει κατασπαράξει το γέλιο και τα όνειρα ξεθωριάζουν ολοένα και περισσότερο με αυτά τα αναθεματισμένα χαράτσια!

Να σου πω, δυσκολεύομαι να πω πως είμαι σήμερα 30. Δε μπορώ να στο εξηγήσω. Είναι που μερικά από εκείνα τα όνειρα εξαφανίστηκαν από το πλάνο, είναι που αντικαταστάθηκαν με άλλα, είναι ο συμβιβασμός που προέκυψε με τα χρόνια σε διάφορες καταστάσεις, είναι που είναι τετράγωνες αυτές οι τυρόπιτες...

Μη με κοροϊδεύεις, το ιδιαίτερο μυαλό μου δεν αντιλαμβάνεται την πλήρωση των χρόνων και αρνείται να δεχτεί πως πρέπει, ή , πως μεγαλώνει!

Θέλω λοιπόν να σου πω, πως σήμερα είναι μια ευτυχισμένη πλέον μέρα, γιατί μπορεί όπως είπαμε μερικά όνειρα- απραγματοποίητα- να λεκιάστηκαν, αλλά τα νέα όνειρα, αυτά που έχω πια, είναι γεμάτα χαρούμενες φωνές και αγάπη! 

http://youtu.be/N_KEYhbAuE8

Οφείλω πολλά αν όχι όλα σε αυτόν που με ανέχεται και σε αυτούς που είναι δίπλα μου και με αγαπούν με αγάπη μοναδική.

Υ.Γ. Αααααα και να μην ξεχάσω, η τύχη δεν είναι ένα απλό κοκαλάκι νυχτερίδας που ή το έχεις ή όχι, είναι η δύναμη που έχεις μέσα σου και που ότι μα ότι και αν επιθυμήσεις, το αποκτάς!! (βλέπε εμένα!!)

Food for thought

Σήμερα παραφόρτωσα νομίζω και οι σκέψεις μου με τυραννούν! Ενημερώνομαι καθημερινά για το τι μέλει γενέσθαι σε αυτήν την πατρίδα και πολλές φορές σου έχω γράψει για τις φοβίες μου ή ακόμα και τις απαιτήσεις μου από αυτό το κατά τα άλλα "άτυχο" κράτος!

Βγαίνουν οι αγρότες λέει στην Εθνική και ετοιμάζονται να κλείσουν κομβικά σημεία. Δικαίωμα του καθενός, θα σου πω αμέσως εγώ η φιλελεύθερη να φωνάζει για το δίκιο του, κατά πως εκείνος νομίζει πιο σωστά. Αναρωτιέμαι κάπου εδώ, ποιοι είναι αυτοί οι αγρότες που με αλλαλαγμούς θα αρχίσουν πάλι να κάνουν δημόσιους δρόμους, σπίτια τους. Μη βιαστείς να νευριάσεις για την προηγούμενη πρόταση μου..είπαμε, δικαίωμα του καθενός να αγωνίζεται. Όμως, αυτοί δεν είναι οι αγρότες που ψήφισαν τα δυο κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) στην Ελλάδα, διότι καθώς θυμάμαι, εμείς που προερχόμαστε από το κλεινόν άστυ, υπερψηφίσαμε άλλο κόμμα. Η περιφέρεια, αποφάσισε στις τελευταίες εκλογές για μας...! Ποια είναι όμως τα αιτήματα τους; Φτηνότερο ρεύμα και πετρέλαιο λέει. Κάτσε ρε φίλε αγρότη, εμείς δηλαδή που δεν παίρνουμε κανένα ΕΣΠΑ και καμία επιχορήγηση και δε μας περισσεύει ούτε ευρώ, γιατί να πληρώνουμε άλλο ρεύμα/πετρέλαιο από εσένα;  Ομόνοια και σύμπνοια σου λένε μετά...
Χθες πάντως που ξανασυζητούσα για τους αγρότες, με τριβέλισε μια σκέψη φωναχτά...όποτε αυτοί δεν έχουν να καλλιεργήσουν (δηλαδή κάθε χειμώνα) βγαίνουν και κλείνουν την Εθνική!
Ενδεικτικά:

• Έτος 2012: http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/110378/sygkentrosi-agroton-stin-eo-tripolis-kalamatas
• Έτος 2011: http://www.inews.gr/42/apochoroun-simera-oi-agrotes-apo-tin-eo-serron-promachona.htm

Νόμος 4046, γνωρίζεις;  Νόμος 3863 μήπως; Δε γνωρίζεις; 

Βάσει αυτών των Νόμων (τροϊκανών και μνημονιακών θέλοντος), αν πάρεις σύνταξη (ανέκδοτα πρωί πρωί..το ξέρω) να ξέρεις πως το ταμείο σου δεν θα σου δίνει κάθε μήνα την ίδια σύνταξη  διότι φίλε μου, αν έχουμε θα παίρνεις, αν δεν έχουμε δε θα παίρνεις. Ο αγαπημένος μου Α. Λοβέρδος, όμως, μας σκέφτηκε. Να ξέρεις, πως η κατώτατη σύνταξη έχει οριστεί, για όλους, για 360 ευρώ...σου έχω και καλύτερο, ότι επικουρικά άκουγες τόσα χρόνια από τη γιαγιά σου, ξέχνα τα, διότι και αυτά κόβονται μέχρι το 2015....που όπως βλέπεις δεν είναι μακριά!!

Πέθανε και αυτός ο Ντερτιλής και κλαίει και η ΜΟΜΑ. Πόσοι δρόμοι σου λέει φτιάχτηκαν τότε...δεν έχεις ιδέα. Έφτιαξε όλα τα νησιά μου είπαν και ήρθε μετά εκείνος ο ΝΔ Μητσοτάκης και κατάργησε τη ΜΟΜΑ. 40 χρόνια δρόμοι και είναι  απείραχτοι. Καλώ όλους τους συνδημότες νησιώτες άμεσα, να κατέβουν σε απεργία για την επαναφορά της ΜΟΜΑ αλλά και για την ανάσταση του Ντερτιλή!!!

Αααα...να ξέρεις, πως εκτός απο 100 τούρκικες σειρές, χθες ξεκίνησε να παίζετε και μια κυπριακή (Βαλς με 12 Θεούς!!!). Έρευνες έδειξαν, πως η γενιά μας, γνωρίζει περισσότερες ξένες γλώσσες απο κάθε άλλη...όλοι όπως βλέπεις συντελούν!!!

Για το τέλος σου έχω μια ευχάριστη είδηση...50.000 προσλήψεις αναμένεται να κάνει το Δημόσιο. Πώς θα τους πληρώσει δε ξέρω ακόμα, κάτι άκουσα για είδος...

Αγαπημένε Τάκη...με ενέπνευσες http://www.greektube.org/content/view/157590/2/

.

Κανόνες επιβίωσης..

Έχουν περάσει μήνες που κάθεσαι, που ήρθε η απόλυση-παραίτηση και σκας και χολοσκας! Αφού πέρασες απο το α στάδιο, τύπου δεν θα βρω ποτέ δουλειά, πήγες στο β', τύπου θα ρίξω τις ελπίδες μου στον Δαλάι Λάμα ή σε νέα θρησκευτική  κίνηση..

Εντάξει μπορεί να σε τρώει η κατάθλιψη των γύρω σου, μη σε επηρεάζει όμως. Η διάθεση μας αλλάζει σε ένα δευτερόλεπτο και εσύ οφείλεις για τη δική σου ψυχική υγεία, ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!!

Ξέρεις με πόσα μπορείς να απασχολήσεις το μυαλό σου σήμερα;

Απαριθμώ:

1. Μη μου πεις, ότι δεν έκανες to do list 2013....!!! Αν όχι, σπεύσε ταχέως σε παρακαλώ! Αρίθμησε από το πιο σημαντικό μέχρι το πιο χαζό και ουτοπικό σου όνειρο, σε μια κόλλα...ή δύο  ή έστω όσες χρειαστείς. Κάθε φορά που θα καταφέρνεις έναν στόχο/ όνειρο, απλά χαμογέλα και φάε και μια μπουκιά σοκολάτα, όλο δίαιτα δίαιτα κόκκαλο θα μείνεις! Προσοχή, στόχοι, τύπου να κερδίσω το ΛΟΤΤΟ ή να τρώω όσο θέλω και να μην παχαίνω..δεν πιάνονται! Είπαμε και ουτοπικές, αλλά μην το παρα-ξεφτιλίσεις!!

2. Μάθε τέχνη και πιάστηνε. Τώρα που κάθεσαι, καλό θα είναι να ανοίξεις τους ορίζοντες των γνώσεων σου!! Καταλαβαίνεις ακόμα και από τον τρόπο που σου γράφω, πως εγώ έχω ξεκινήσει...χασκογελάμε??? Αναρωτιέσαι τί τέχνη να πιάσεις; Λοιπόν, μάθε να πλέκεις, δύσκολο για άντρες όμως...εσύ φίλε μου μάθε να ακούς. Ανεκτίμητη τέχνη!! Αν θέλεις έχω ζωντανό παράδειγμα στο σπίτι μου προς μίμηση (παίνεμα γιατί θα με πλακώσει). Μάθε να μετακινείσαι με το ποδήλατο. Αν μένεις κοντά στο κέντρο ζεις το όνειρο μου!! Διάβασε ένα βιβλίο που ποτέ δεν θα διάβαζες, δηλαδή τις ταινίες μούφες που αναγκαστικά βλέπεις με τους άλλους πως τις αντέχεις???

3. Να ξενυχτήσεις συζητώντας με φίλους. Οργάνωσε μια βραδιά ποπ κορν, πίτσα, σουβλάκια ή ότι σου αναζητήσει το στομάχι σου, παρέα με λίγους και καλούς φίλους και συζήτησε τα όνειρα σας. Προσοχή, κίνδυνος θάνατος, οι λέξεις, κυβέρνηση, κόμμα, ΔΝΤ, μείωση, λεφτά. Αν κάποιος παρεκτραπεί ή τον πετάς απο το σπίτι ή χτύπα με δύναμη το ξύλο σου στο πάτωμα για να επανέλθει στο happy mood.

4. Σκέψου για πόσα όσα έχεις στη ζωή σου, είσαι happy. Δεν είναι καθόλου δύσκολο...κάτσε λιγάκι και σκέψου και εσύ, όλα εγώ θα στα λέω? Για παράδειγμα, είμαι τυχερός άνθρωπος που με αγαπάει ο τάδε, είμαι ευτυχισμένη που φοράω αυτό το παντελόνι επιτέλους, ρε παιδί μου, βρες όσα σου δίνουν αλάτι και γλύκα!! Μετά κοιτάξου στον καθρέπτη, χαμογελάς ή δε χαμογελάς??

5. Κόψε ή άλλαξε τα μαλλιά σου.Έρευνες, όχι ξένων, δικές μου, έχουν δείξει, πως κάθε φορά που πειράζεις το μαλλί, αλλάζει και η διάθεση σου. Τζιζ...μην πας στο φτηνότερο που έχεις βρει σε προσφορά γιατί θα διαολοστείλεις κοσμάκη!!

6. Πάρε μαρκαδόρους, ένα μπλοκ ακουαρέλας και ξεκίνα τα πρώτα σου σχέδια. Όσο πιο παιδικά τόσο πιο ωραία θα νοιώσεις! Εγώ έχω απέναντι μου δύο τεράστιες παιδικές ζωγραφιές, εντάξει, δεν ήμουν εγώ η Πικάσο, αλλά ξέρεις ότι χαμογελάω και τις παρατηρώ; Αν έχεις παιδάκι στην οικογένεια, ζήτα του και εσύ ένα αυτόγραφο...θα σου ζωγραφίσει ότι του έρθει και θα είναι και το καλύτερο αγχωλυτικό!

7. Σταμάτα να γκρινιάζεις χωρίς λόγο και αιτία. Πέραν ότι χαλάς τη ζαχαρένια σου, χαλάς και των υπολοίπων. Αν βλέπεις και ειδήσεις, έχεις περισσότερους λόγους που γκρινιάζεις. Ξεκόλλα απο τη μεταμεσονύχτια τηλεόραση. Αν έχεις γκόμενα/γκόμενο, σε λίγο με τα ωράρια σου, θα σε παρατήσει ή θα σου φέρει τίποτα στο κεφάλι.

Όλα μπορείς να τα καταφέρεις και επειδή αυτές οι μέρες όλοι περνούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δύσκολα, να πας κόντρα στο σύστημα. Ξεκίνα να χαμογελάς και να κλείνεις το μάτι στις περίεργες στιγμές που ζεις. Που θα πάει...θα γυρίσει αυτός ο τροχός!!!!

Chill out..   http://youtu.be/2C0sW02vve0