Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Λίγη είναι...

Καλοκαίρι, διακοπές, θάλασσα, καφές, παρέες, ήλιος, ξαπλώστρες, ποτά, σφηνάκια, γέλια, ανέκδοτα, παιχνίδια, πειράγματα, ούζα, χαμόγελα, ψάθες, βατραχοπέδιλα, όνειρα, αστέρια, κύμα, καραβάκι, μάσκες θαλάσσης που κόβονται, νερό, ύπνος, καπέλο, αντιηλιακό, μυρωδιές, καλαμαράκια, πατάτες, παγωτό, ποδήλατο, κανό, σπηλιές, αγκαλιές, φιλί και πόσα ακόμα μπορώ να σου γράψω για όσα έχω στο μυαλό μου και στη μνήμη μου για αυτό το καλοκαίρι που ήταν τόσο διαφορετικό. Ως πρωταγωνίστρια άλλου έργου, κολύμπησα σε απίστευτα νερά και θα ήθελα πολύ να στα περιγράψω.

Θα ήθελα πολύ να σου πω τα ανέκδοτα του Τάκη και να πιούμε χαλαρά ουζάκι μαζί κάτω απο τα δέντρα, ενώ τρέχει ο μικρός Θανάσης με ένα νεροπίστολο. Σου φτιάχνω εικόνες που έχω στη μνήμη μου εεε;;;;......

Θα ήθελα πολύ να ξέρω ότι τα λεφτά δεν τελιώνουν και οι υποχρεώσεις μου λιγοστεύουν αντί να αυξάνονται, αλλά έκανα delete φέτος. Ναι και ξεχάστηκα για λίγο, ηρέμησαν οι σκέψεις μου, ειδήσεις δε μπορούσα να δω γιατί δεν είχα τηλεόραση, κοιμόμουν σε ένα πάνσκληρο στρώμα αλλά δε με πολυένοιαζε, γιατί άνοιγα τα μάτια μου και τον έβλεπα δίπλα μου.
Λίγες στιγμές, φίλοι και όσα δε μπορώ να σου περιγράψω ακόμα, έμειναν στο πίσω μέρος του μυαλού μου χθες το βράδυ.

Ο φίλος ο Χρήστος έχει λέμφωμα. Το είχα μάθει πριν ένα μήνα αλλά βλέπεις έπρεπε να περιμένουμε να βγει απο την πρώτη θεραπεία για να μπορέσουμε επιτέλους να τον δούμε. Θέλει πολύ δύναμη να το περάσεις, χθες το είδα. Τον έπαιρνα τακτικά μέσα στο μήνα όπως και την κοπέλα του, γιατί ανησύχησα, αλλά τα νέα πάντα ήταν καλά. Πάντα μια χαρά είναι ο Χρήστος, απλά λίγο πονάει.

"Δίπλα στη θάλασσα να πιούμε καφέ", μου είπε προχθές. "Η επιθυμία σου διαταγή", του είπα. Η επιθυμία του ηταν και είναι πολύ μεγαλύτερη.

 Χωρίς μαλλιά, με ένα καπέλο και αδυνατισμένος απίστευτα, χλωμός στο πρόσωπο μου έκανε πλάκες και εγώ βούρκωνα, με το ζόρι δεν έκλαιγα. Είναι άδικο όλο αυτό σκεφτόμουν. Πολύ αδύναμος και δυνατός μαζί ο φίλος μου. Πονάει ακόμα όπως μου είπε, μπαινοβγαίνει για χημειοθεραπείες αλλά όπως λένε οι γιατροί θα τα καταφέρει. Η συμπεριφορά του, ήταν σαν να έλεγε...εντάξει ρε φίλε, δεν έγινε και τίποτα...
Όντως, για μας δεν έγινε και τίποτα...

Όλοι έχουμε νομίζω κάποιον στην οικογένεια μας που νόσησε με καρκίνο...και όταν κλείνω τα μάτια μου, ακόμα θυμάμαι τη μαμά μου όταν μου το είπε και χαίρομαι που το ξεπέρασε. Μια στιγμή είναι όλα αυτά και όπως είπε χθες ο Χρήστος, όλα θα γίνουν γιατί ποτέ δε ξέρεις τι σου ξημερώνει!!

 Ξέρεις ποια είναι η πλάκα? Μετά απο 4 χρόνια σχέσης αποφάσισε να αποκαταστήσει και το κορίτσι μας. Επιτέλους!! Σχεδιάζε χθες το γάμο αλλά και τη μετακόμοιση του και χαιρόταν τόσο πολύ..σχεδιάζε ακόμα και τη μέρα που θα μας καλέσει να ψήσουμε και να πιούμε μπύρες....

Σαν να μην έχει ακόμα 8 μήνες χημειοθεραπείας. Πόσο δυνατός είσαι εσυ ρε φίλε Χρήστο... Θα τα καταφέρει σου λέω....

Όσα προβλήματα και αν έχεις λοιπόν φέτος, γιατί είμαι σίγουρη πως έχεις πολλά...μην το βάζεις κάτω...να σκέφτεσαι πως θα έρθουν πολύ καλύτερες μέρες..βάλε στόχους που θα σε γεμίσουν και άδειασε το μυαλό σου απο τα προβλήματα. Λίγη είναι σου λέω...και είναι άδικο να μην την έχεις ζήσει όπως θέλεις...

και για να είσαι ενήμερος τι ακριβώς είναι το λέμφωμα...ρίξε μια ματιά..  http://www.onlymphoma.gr/


χαμογέλα και δώσε δύναμη σε όσους έχεις δίπλα σου!!!!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σε ευχαριστώ που με διαβάζεις..