«Εσύ Έλληνας original?»

Λίγο πριν την τελευταία στροφή, πάντα τον συναντώ . Αρκετά μελαμψός, σταράτος που λέμε, νεαρός, είναι δεν είναι 30 και είναι ο φίλος μου ο Αλί. Τον συναντώ πάντα στα φανάρια, κρατάει συνήθως 2-3 κουτιά από διάφορα μικροπράγματα και πάντα μα πάντα θα με ρωτήσει αν θέλω να  αγοράσω. Μέσα στην ευγένεια αλλά και καλοσύνη βλέπεις όχι μόνο τις κινήσεις του αλλά και το χαμόγελο του (που μάλλον είναι λειψό, αφού κάποια δόντια – υποθέτω λόγω κακής ποιότητας ζωής- του λείπουν).

Ο Αλί, πωλητής νυχθημερόν, από το μακρινό Μπαγκλαντές, με καλημερίζει σχεδόν κάθε μέρα. Ακόμα και να έχω σταματήσει αρκετά μακριά του ή δίπλα του και να έχει μόλις καθίσει για να ξεκουραστεί, σηκώνεται σαν ελατήριο και τρέχει να δει πως είμαι.

-          «Εσύ δασκάλα?», με ρώτησε μια μέρα. Εμ βέβαια, πώς να μην μπερδευτεί ο άνθρωπος, αφού εκεί στη χώρα του, οι άνθρωποι που φορούν γυαλιά μυωπίας, είναι συνήθως γραμματιζούμενοι (που λέει και η γιαγιά Κούλα).

Αφού προσπάθησα να του εξηγήσω πως δεν είμαι δασκάλα, άρχισα να τον ρωτάω κάθε φορά διάφορα για εκείνον, από πού είναι, πως δουλεύει, ερωτήσεις για να τον γνωρίσω. Όχι, δεν αποσκοπώ σε κάποια ερωτική επαφή (μη σκέφτεσαι πονηρά), απλά θεωρώ, ότι όταν ένας άνθρωπος καταλάβει ότι ενδιαφέρεσαι για αυτόν (πόσω μάλλον για έναν άνθρωπο «ξένο» σε μια πατρίδα)όχι γιατί δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις αλλά έστω για να του δώσεις λίγη χαρά σε κάνει και σένα καλύτερο άνθρωπο… φαντάσου και να νοιάζεσαι πραγματικά τι συναισθήματα νοιώθεις!!

Από το Μπαγκλαντές λοιπόν, με μια γυναίκα εκεί να τον περιμένει, παιδιά δεν έχει, ξενιτεύτηκε όμως για να γυρίσει και πάλι στην πατρίδα του και να βγάλει λεφτά πολλά όπως μου εκμυστηρεύτηκε.

-«Εσύ δουλεία έκει? Άντρας έκει?», με ρώτησε πριν ένα μήνα. Έκω δεν έκω, παίζει ρόλο αναρωτήθηκα?

Εντάξει πόσα ελληνικά να γνωρίζει για έναν μόνο χρόνο στην Ελλάδα. Αλλά σε κάνει και σένα και γελάς, ακόμα και αν έχεις ξυπνήσει στραβά.

Ποτέ δε ζητάει ελεημοσύνη. Αν θέλεις αγοράζεις κάτι από την πραγμάτια του (πάντα ήθελα να τη γράψω αυτή τη λέξη) και αν σε καταφέρει να αγοράσεις τότε χαμογελάνε μέχρι και τα αυτιά του.

Ο Αλί λοιπόν, μια μέρα τόσο ζεστή, που εγώ είχα στο φουλ το air condition και εκείνος έπαιρνε επιπλέον μαύρισμα (ειρωνικό έτσι?), μου χτύπησε το τζάμι να με ρωτήσει αν θέλω ξυριστική μηχανή.

-«Τι να την κάνω βρε? Δεν την χρειάζομαι», του απάντησα και προσπάθησα να χαμηλώσω την ένταση της μουσικής που άκουγα.

-«Να βγάλει τρίχες από χέρι σου»…

Απλά χαμογέλασα και ευτυχώς για καλή του τύχη, το φανάρι πρασίνισε.

Πολλά λεφτά βγάζει μου είπε προχθές. Και σκοπεύει να αγοράσει δύο αυτοκίνητα όταν γυρίσει στην πατρίδα του.

Αναρωτιέσαι πολλά τώρα, το ξέρω. Εσύ όμως δεν κάνεις αυτήν τη δουλειά θα σε προλάβω. Εκατομμυριούχος είναι νομίζεις? 20 ευρώ τη μέρα βγάζει και δουλεύει ακόμα και κάτω από τη βροχή από τις 5 το πρωί μέχρι τις 4 το απόγευμα.

Μην ρωτάς πολλά λοιπόν, απλά σκέψου πόσο δύσκολη είναι η ζωή για όλους, ακόμα και για αυτούς που ούτε καν γυρίζεις να κοιτάξεις, για αυτούς που θεωρείς παρείσακτους στη χώρα σου είτε είναι Έλληνες είτε "ξένοι" ..

                        …μην γκρινιάζεις και πες «είμαι καλά» σήμερα…

-          «Εσύ Έλληνας original?» …