Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Λίγο αέρα ρε παιδιά...

Τοποθεσία: Παντού
Ώρα: Ολημεροίς και ολονυκτοίς...
Συνομιλητές: Φίλοι, γονείς, γνωστοί και άσχετοι..

Όπου σταθώ και όπου βρεθώ όλο τα ίδια συζητώ...

Πριν όχι πολλά χρόνια, άκουγα μέσα στα αυτιά μου συνεχώς, διάβασε, να γίνεις κάτι και εσύ στην κοινωνία, διάβασε να μάθεις μια επιστήμη, τρέχα να κάνεις αυτό το σεμινάριο ή αυτό το μεταπτυχιακό, πίστεψε σε σένα και δούλεψε...δούλεψε...Λεφτά υπήρχαν..υπάρχουν και μάλλον κάποιοι ακόμα θα έχουν, όμως για όσα κόπιασες..άδικος πια ο κόπος..

Ακόμα και χαράματα πίνοντας μπύρα (εννοείται κερασμένη),σε μια παρέα που έσφιζε απο ζωή και νιάτα, ο κόμπος σε πνίγει και ψάχνεις να βρεις το δίκιο σου, συζητάς και φωνάζεις παράλληλα που κανείς δε μπορεί να σου δώσει λύση, που κανείς δεν είναι ευτυχισμένος και αν και προσπάθησε πολύ να γίνει...τώρα πια γίνεται μάταιο...

Ποιόν να κατηγορήσεις??? Την άδικη τη μοίρα, την άτιμη τη ζωή, το σύστημα, την κυβέρνηση, τους κλέφτες, τους βουλευτές (κοντινά τα δύο προηγούμενα) και σε ποιον να απλώσεις το χέρι σου και να σε βοηθήσει..συνήθισες να βοηθάς έτσι??
Ξέχνα τα πια αυτά...ακόμα και να ετοιμάζεσαι να κάνεις οικογένεια, ξανασκέψου το...σκέψου πως θα γίνουμε κάτι σαν τους τσιγγάνους (θα μένουμε μαζί με τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τους γονείς μας κ.ο.κ.), δε λέω πλάκα θα έχει...αλλά όσο το σκέφτομαι όλο κάνω σενάρια τρόμου μέσα στο κεφάλι μου, και αν δεν έχουμε να φάμε και μετά τί θα κάνω??θα τρώω τα πτυχία ή μήπως θα έρθει σαν θαύμα η λύση?


Θα ήθελα μια μπάλα..μια μπάλα να διακτινιστώ μαζί με όλους όσους γουστάρω ή καλύτερα μέσα στην μπάλα να βάλω όσους δεν γουστάρω (είναι λιγότεροι άλλωστε) και να τους στείλω σε μια χειρότερη εποχή, στην εποχή στο μέλλον, να τους αφήσω εκεί, να δούμε ότι αντικρύσουν θα τους αρέσει??

"Πόσο να αντέξεις να έχεις αυτόν τον κόμπο και για πόσο θα αλλάζεις συνεχώς τα σχέδια που πάντα ονειρευόσουν εξαιτίας τους", με ρώτησε μια φίλη χθες..

ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ, ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΑΕΡΑ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.... μου έρχεται να φωνάξω, όμως ποιός να σε ακούσει??και αν σε ακούσει, τί να κάνει?? να βγει να κάνει απεργεία?? όλα γραμμένα είναι σου λέω...μη μασάς, δεν φταίει αυτός που είναι Μ**** αλλά άλλοι πιο έξυπνοι που του ορίζουν ακόμα και με τη χρώμα πουκάμισο θα ντυθεί στην 28η Οκτωβρίου (γιατί κοντά είναι...και τότε τί θα γιορτάζεις??)..

...αλήθεια, μπορεί να φτιάξουμε κάποτε μια άλλη ημερομηνία που θα γιορτάζουμε την ελευθερία μας απο τον ανύπαρκτο ζυγό (ΔΝΤ/Τρόϊκα)?..
...αλήθεια, θα έρθει αυτή η μέρα όσο θα ζω?

Μπορεί να μην έχεις άλλα να δώσεις και να χάσεις σύντομα ακόμα και την υπερηφάνεια σου...δε θα σε παραξηγήσω, σε καταλαβαίνω, εγώ θα σε καταλάβω, ίσως τα παιδιά μας να μην βλαστημήσουν την ώρα που γεννήθηκαν...ή ακόμα χειρότερα..την ώρα που ονειρεύτηκαν ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σε ευχαριστώ που με διαβάζεις..