Η φίλη μου...

Φίλος λέει, είναι τα αδέρφια που επιλέγουμε. Όταν στο είχα πει, είχα μετανοιώσει για κάποιες επιλογές μου και είχες συμφωνήσει, όμως σήμερα είμαι υπερήφανη που ακόμα έχω ψηλά τα πιστεύω μου χάρη σε σένα.
Σύντομα θα κάνεις τη δική σου οικογένεια..λιγάκι μακριά μου..

"Αποφασίσαμε να παντρευτούμε ..ε σε κάνα δυο μήνες....κουμπάρα", η πρώτη καμπάνα που χτύπησε μέσα στα αυτιά μου, όταν μου το ανακοινώσατε εκείνο το βράδυ στο μπαράκι στη στοά, που μετά από αυτήν τη φράση δε μου άρεσε ακόμα περισσότερο η κλεισούρα του. Αναρωτιέσαι γιατί?
Ξέρεις, δεν χάνεις το φίλο/φίλη σου αν παντρευτεί, όμως συνειδητοποιείς πόσο γρήγορα αλλάζουν όλα και πως θα ήθελες να είσαι ακόμα ξαπλωμένος στην άμμο στο Πορί, στα Φαλάσαρνα, στην Αγ. Άννα, στο Λιβάδι...να τρως σταφύλια μέσα από την θάλασσα και να κρατάς στο χέρι τη ψημένη ρακί..να γελάς με κάθε βλακεία που σου έρχεται, να κατεβάζεις σφηνάκια ανηλεώς, να κοιτάς και να ξανακοιτάς τις άθλιες φωτογραφίες της προηγούμενης νύχτας και να σκέφτεσαι πως αλλιώς να στηθείς μπας και βγάλεις την επόμενη καμμία της προκοπής,  να θυμάσαι τσακωμούς από όλες τις διακοπές που έχεις κάνει μαζί μου και να κλείνεις τα μάτια ...και να ονειρεύεσαι το μέλλον, το μέλλον που σίγουρα με έχει δίπλα σου...

Δε μπορώ να ευχηθώ να γυρίσει ο χρόνος πίσω και να μην υπήρχαν πόνοι στην καρδιά σου, χαίρομαι όμως που ήμουν δίπλα σου και που δεν πονούσες μόνη σου. Χαίρομαι όταν ακούω τον Καρρά και θυμάμαι τον Λάμπρο εκείνο το βράδυ στο Γαλάτσι και γελάω απίστευτα με το μεθύσι που λίγο έλειψε να βγει σε παρωδία όταν είχαμε σταματήσει στη Ποσειδώνος και έπρεπε να σας συνεφέρω.

Δε μπορώ να μη σε μαλώνω ή νευριάζω μαζί σου όταν χάνεις στιγμές και πέφτεις σε αυτήν την θλίψη που πάλεψα μαζί σου για να την ξεφορτωθείς..μην την ξαναπάρεις...λίγο μας έχει μείνει και πρέπει να χαιρόμαστε για όσα έχουμε...

Δε μπορώ να στεναχωριέμαι και να στο δείχνω, φεύγεις και μου αφήνεις άξιους ανθρώπους που έχουν ήδη σταθεί και που είμαι σίγουρη πως θα σταθούν δίπλα μου σαν εσένα. Εντάξει, δε φεύγεις τόσο μακριά...."Φεύγω στις 14...", να και η δεύτερη καμπάνα... και  στο είπα πως αν μείνω μόνη μου κάποια μέρα το ξέρεις ότι εκεί θα έρθω για να νιώσω λίγο καλύτερα...

Δε μπορώ να ευχηθώ να μην περνάς καλά, γιατί θα στεναχωριέμαι ακόμα περισσότερο και θα ρίξω το φταίξιμο στον εαυτό μου που δεν είμαι πλάι σου. Οι αξίες μου παραμένουν ψηλά, ακόμα και αν προσπάθησαν πολλοί να τις κατεβάσουν. Δε θυμώνω πια, έχω συγχωρέσει, το ίδιο σου έχω πει και εσένα, κανείς δεν είναι τέλειος και τα συναισθήματα δεν αλλάζουν, το ξέρω, όμως έτσι είμαστε οι άνθρωποι και μην το ξεχνάς.

Δε μπορώ να σε συμβουλέψω να μην πας...όσο και αν θα το ήθελα, όμως μπορώ να είμαι σίγουρη πως ότι και αν κάνεις θα είναι το καλύτερο για σένα και πως κάποτε που ήθελα να φύγω και εγώ εσύ δίπλα μου ήσουν...με ένα τραπέζι στο σπίτι σου για όσους τότε θα έφευγαν, ακόμα και ο Μιχάλης θα πήγαινε Γερμανία, θυμάσαι?

Πολλά και λίγα χρόνια πίσω, πολλές και νέες αναμνήσεις να μου φέρεις...

Το ξέρω πως είναι άδικο να σε διώχνει η ίδια σου η πατρίδα και πως πρέπει να αλλάξεις όλες τις συνήθειες σου από τη μια μέρα στην άλλη...όμως θα σταθείς στα πόδια σου, θα δοκιμαστείς, θα ξεχάσεις και θα ξαναονειρευτείς...και θα έχεις σίγουρα όλα και περισσότερα να μου λες..για να μη σου πω ότι θα σε ζηλεύουν όλοι για την τύχη σου..

Ελπίζω να μην έκλαψες και να θυμήθηκες, όλες τις χαλαρές μπαρότσαρκες...ή και τις βόλτες με το αυτοκίνητο τις Κυριακές..έτσι απλά για να χαλαρώσουμε..

Δεν είναι φυσικά όλο αυτό αποχαιρετιστήριο γράμμα,  είναι απλά ένα Ευχαριστώ για όλες τις άσχημες στιγμές που ήσουν δίπλα μου αλλά και που με ζήτησες και εσύ στις δικές σου...γιατί φίλοι τελικά είναι περισσότερο αυτοί που στέκονται πλάι σου στις άσχημες στιγμές παρά στις χαρούμενες...


**Μην τους αφήσεις εγχειρίδιο διαχείρισης μου, αστες να πειραματίζονται...αν και νομίζω με έχουν ήδη "διαβάσει"...
*** Μην τυχόν και δεν γυρίσεις όταν πρέπει...σε αποκλήρωσα και από φίλη και από κουμπάρα...


Να μ'αγαπάς εδώ σε μια γωνιά,
να κοιταχτούμε λες κ' ειν' γιορτή πρωτοχρονιά
να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά
γιατί μου πήρε πολλά το εννιά...