Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Να με προσέχεις..


Σήμερα, θα σου πω για έναν άλλο άνθρωπο..Εκείνον που έχει την ίδια σκέψη μαζί μου και εκείνον που έχεις γνωρίσει πρόσφατα και χαμογέλασες όταν είδες που είχα δίπλα μου.

Και ναι, έρχεται η ώρα και η στιγμή που αλλάζεις τα πιστεύω σου ή τουλάχιστον όσα ήθελες μέχρι πρότινος γιατί πολύ απλά, μπήκε κάποιος άλλος στη ζωή σου και αυτός ο άλλος δεν μπήκε γιατί θέλει να στην αλλάξει (τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο…για μετά δεν ορκίζομαι τίποτα!!), μπήκε για να στην κάνει πιο όμορφη ή μάλλον για να είμαι πιο ειλικρινής, μπήκε για να είναι δίπλα σου και να έχεις ένα αλλιώτικο στήριγμα από τους γονείς σου.

Όσα σκέφτηκες και ονειρεύτηκες πραγματοποιούνται μαζί του και συνεχίζεις να ονειρεύεσαι και συνεχίζεις να σκέφτεσαι πως για όσο καιρό –φυσικά- περνάς καλά μαζί του, όλο και περισσότερες όμορφες στιγμές θέλεις να ζεις…

Ποτέ δεν ήμουν από τους γλυκανάλατους ανθρώπους, αν δε με πιστεύεις ρώτα, αλλά όπως και να το ψάξεις, δεις, η ζωή μας είναι τόσο μικρή και τόσο άδικο να την χαραμίσεις σε μια μοναξιά χωρίς γεμάτες στιγμές…

Γι’ αυτό θέλω σήμερα να σου μιλήσω λοιπόν, για την επιλογή μου για εκείνον τον άνθρωπο..Δε θα μνημονεύσω την αλλοτινή ελευθερία μου που πάει «περίπατο», γιατί στο τονίζω…νοιώθεις και πράττεις κατά πως σκέφτεσαι και εγώ δεν χάνω κάτι…μάλλον κερδίζω όσο το ξανασκέφτομαι..γιατί η ελευθερία σου είναι μέσα στο μυαλό σου και αν αφήσεις κάποιον να κυριεύσει και ελέγξει το μυαλό σου…τότε σε λυπάμαι, γιατί χάνεις όλα τα κεκτημένα σου..και τι έλεγα..α ναι, δε θα μνημονεύσω όσα «χάνω», αλλά θα σου περιγράψω αυτόν,  που ( ξανα-λέω, προς το παρόν κινείται και κινείσαι σαν τη γη με τον ήλιο)!!

Όσα πάντα ζητούσα τα βρήκα, τώρα αν αυτά που ζητούσα είναι λάθος..άλλου Παππά ευαγγέλιο!!! Πάντως  όσο και αν φωνάζεις δεν με πτοείς..μπορεί να σου φωνάξω και εγώ πίσω και να γελάσω μετά από 5 λεπτά…

 Όταν λοιπόν, αποφασίζεις πως ήρθε η ώρα να κάνεις οικογένεια, δε σοβαρεύεσαι, απλά δέχεσαι ακόμα έναν άνθρωπο κοντά σου και δέχεσαι τον τρόπο σκέψης του και τις αντέχεις αυτές τις σκέψεις, και τις αντέχεις και ζεις με αυτές..

"Είσαι έτοιμη"; Με ρωτούν όλοι…"όχι, δεν είμαι", απαντώ..ξέρω ότι έρχεται κάτι άγνωστο, με ένα γνώριμο πρόσωπο, άρα θα πάνε όλα καλά, άρα θα είμαι έτοιμη όσο και αν σε φοβίζω!

Χαμογελάς σαν παιδί ακόμα και στις χειρότερες σκανταλιές που έχεις κάνει, γέρνεις επάνω μου όταν βλέπεις τηλεόραση για να με αγγίζεις, κουλουριάζεσαι στο κρεβάτι και αν δεν τραβήξεις όλο το πάπλωμα δεν ησυχάζεις, ονειρεύεσαι όσα σου περιγράφω και σκέφτεσαι και ζητάς ακόμα περισσότερα, φωνάζεις εκ πρώτης αλλά εκ δεύτερης το ξανασκέφτεσαι και συμφωνείς, είσαι παθιασμένος με ότι πιστεύεις και δε συζητάς ούτε για αλλαγή ομάδας (έλεος δηλαδή!!), χαίρεσαι και αγαπάς χωρίς να το εκφράζεις με λόγια…αλλά κάνοντας πράξεις..πάντα έτσι ήθελες και θέλεις να το κάνεις..γιατί οι πράξεις είναι αυτές που μετρούν και όχι τα λόγια!!

Όσο με ζητάς και όσο με αντέχεις…

Να με προσέχεις!!

1 σχόλιο:

Σε ευχαριστώ που με διαβάζεις..